ຊົນເຜົ່າ ລື້ (Lue Ethnic group)

ປະຫວັດ ຄວາມເປັນມາ ແລະ ຊື່ເອີ້ນ

ຊົນເຜົ່າ ລື້ ແມ່ນຊົນເຜົ່າໜຶ່ງຂອງວົງຄະນາຍາດແຫ່ງຊາດລາວ ເຊິ່ງໄດ້ຕັ້ງຖິ່ນຖານ ແລະ ທຳມາຫາກິນຢູ່ປະເທດ ລາວ ພ້ອມດຽວກັນ ກັບຊົນເຜົ່າໃນໝວດພາສາ ລາວ-ໄຕ. ຊົນເຜົ່ານີ້ໄດ້ອົບພະຍົບ ແລະ ເຄື່ອນຍ້າຍມາຈາກພາກໃຕ້ ແລະ ພາກຕາເວັນອອກສຽງໃຕ້ຂອງປະເທດ ຈີນ ບໍລິເນມົນທົນ 12 ພັນນາ ເຂົ້າສູ່ບັນດາແຂວງພາກເໜືອ ຂອງລາວເຮົາ ໃນຕອນທ້າຍສາຕະວັດທີ XIII ເປັນຕົ້ນມາ ຊົນເຜົ່າ ລື້ ເອີ້ນຕົນເອງວ່າ: “ລື້” ຊົນເຜົ່າອື່ນເອີ້ນໃຫ້ເຂົາເຈົ້າ ກໍແມ່ນ “ ລື້”, ຊື່ທີ່ເຂົາເຈົ້າມັກ ແລະ ຊື່ທີ່ໃຊ້ທາງການໃນປັດຈຸບັນກໍ ແມ່ນ “ຊົນເຜົ່າ ລື້”. ສຳລັບການເອີ້ນຊື່ວ່າ “ລື້, ໄທລື້, ໄຕລື້” ນີ້ຕາມຂໍ້ມູນໃນປື້ມພົງສາວະດານລາວໄດ້ຂຽນໄວ້ວ່າ: ແມ່ນພວກທີ່ຍັງຕົກຄ້າງ ຢູ່ປະເທດຈີນ ຕອນໃຕ້ ຫຼື ມົນທົນຢູນານພາຍຫຼັງທີ່ລາວເຮົາໄດ້ເສຍອານາຈັກ ແລະ ໄດ້ພາກັນແຍກອອກເປັນຫຼາຍຈູ້ມ, ຫຼາຍພວກພ້ອມກັບ ການປະຊື່ເດີມ ແລະ ເອີ້ນກັນດ້ວຍຊື່ໃໝ່ແຕ່ກໍຍັງເອີ້ນຕົນເອງວ່າ: “ໄທ້” ເພື່ອສະແດງໃຫ້ຮູ້ວ່າເປັນພວກດຽວກັນ.ອີກຢ່າງໜຶ່ງຄວາມໝາຍຂອງຄຳວ່າ: “ລື້” ແມ່ນມາຈາກສອງຄຳເຫັນຕ່າງກັນຄື: ຄຳເຫັນໜຶ່ງແມ່ນມາຈາກຄຳວ່າ: “ດື້” ແລະ ຄຳເຫັນ ທີສອງແມ່ນມາຈາກຄຳວ່າ: “ລືຊ່າ” ຈາກສອງຄໍາເຫັນດັ່ງກ່າວຈະເປັນ “ລື ຫຼື ດື້” ກໍຕາມແຕ່ປັດຈຸບັນເຂົາເຈົ້າກໍມັກຊື່ລື້ດັ່ງທີ່ໄດ້ກ່າວມາ. ຊົນ ເຜົ່າ ລື້ ປະກອບດ້ວຍແຊງດຽວຄື: ເຂີນ ຫຼື ຂຶນ.

ອາຊີບ

ຊົນເຜົ່າ ລື້ ມີອາຊີບຕົ້ນຕໍທາງການກະເສດເຊັ່ນ: ການເຮັດ ນາ, ເຮັດໄຮ່ປູກເຂົ້າໜຽວ, ພ້ອມນີ້ຍັງເຮັດສວນປູກພືດຜັກ, ລ້ຽງສັດ, ເຮັດວຽກງານຫັດຖະກຳຕ່າງໆເພື່ອຮັບໃຊ້ໃນຊີວິດປະຈຳວັນ ແລະ ສາມາດສ້າງລາຍຮັບໃຫ້ແກ່ຄອບຄົວນອີກດ້ວຍ. ໂດຍພື້ນຖານແລ້ວຊົນ ເຜົ່າ ລື້ ມີເສດຖະກິດຂ້ອນຂ້າງໝັ້ນຄົງ, ຊີວິດການເປັນຢູ່ແມ່ນລະດັບພໍຢູ່ພໍກິນ. ທັງນີ້ກໍຍ້ອນເຂົາເຈົ້າເປັນຄົນດຸໝັ່ນໃນການຜະລິດ, ໂດຍເອົາ ການເຮັດນາເປັນຕົ້ນຕໍປະກອບກັບການຕັ້ງບ້ານເຮືອນທັງໝັ້ນຄົງຖາວອນ. ພິເສດແມ່ຍິງຊົນເຜົ່າ ລື້ ຈະມີມູນເຊື້ອໃນການປູກມອນ, ລ້ຽງ ມ້ອນ, ຕ່ຳຫູກທໍໄໝ, ຍິບປັກຖັກແຊ່ວ ແລະ ຄ້າຂາຍເປັນອາຊີບເສີມໃຫ້ແກ່ຄອບຄົວ.

ເຄື່ອງນຸ່ງຫົ່ມ

ຄຽງຄູ່ກັບສິ່ງທີ່ກ່າວມາຊົນເຜົ່າ ລື້ ກໍຍັງມີເຄື່ອງນຸ່ງຫົ່ມເອ້ຍ້ອງ ທີ່ເປັນເອກະລັກປະຈຳຊົນເຜົ່າ. ສ່ວນຫຼາຍຜູ້ຊາຍຈະນຸ່ງໂສ້ງ, ເສື້ອດຳ, ຜ້າຄຽນຫົວສີດຳ ຫຼື ລາຍດຳຂາວ, ແມ່ຍິງຈະນຸ່ງສິ້ນແຊງເຄືອດຳຈົກ ດອກລວດລາຍຕາມຄວາມມັກ, ນຸ່ງເສື້ອສີດຳ ຫຼື ສີຟ້າແກ່ແຂບປາຍ ແຂນ, ຄໍ ແລະ ແຂບເສື້ອແລ້ວພັບນອກແລ້ວປ້າຍມັດຂ້າງ.